قبل از شروع استفاده از یک هارد درایو شما باید آ ن را به یکی از دو فرمت GPT (GUID Partition Table) یا MBR (Master Boot Record) پارتیشن بندی کنید. درواقع این دو فرمت دو راه برای نحوه ی دخیره ی اطلاعات پارتیشن ها بر روی هارد است. این اطلاعات شامل مکان شروع و پایان یک پارتیشن می باشد. بنابراین سیستم عامل شما به کمک این اطلاعات می تواند تشخیص دهد که برای بوت کردن سیستم عامل از کدام سکتور (Sector) هارد شروع به خواندن اطلاعات کند. پس این دلیل انتخاب یکی از دو فرمت MBR یا GPT قبل از استفاده از هارد می باشد.
MBR تنها تا هارد درایو هایی با حجم 2 ترابایت را ساپورت می کند. یکی دیگر از محدودیت های MBR این است که شما تنها 4 پارتیشن از نوع primary می توانید بسازید.
نسخه‌های پیشرفته‌ی ویندوز و سیستم عامل‌های دیگر موجود، می‌توانند از ساختار قالب‌بندی داده‌ای MBR یا GPT برای پارتیشن‌بندی دیسک‌های سخت استفاده کنند.
ادامه مطلب
درباره این سایت